Transportbedrijf A.B. Streng
Het ontstaan
(Er is nu ook een boek beschikbaar over de geschiedenis van Streng.)
Meer info KLIK HIER
Mijn grootvader (A.B. Streng) heeft het bedrijf in 1918 overgenomen van stalhouder J.G. Bos, die aan de Sprengenweg een stalhouderij voerde vanaf eind 19e eeuw.
Voor de oorlog was het voornamelijk verhuizingen en dan met name mensen uit het westen die in Apeldoorn flinke huizen lieten bouwen om van hun pensioen te genieten.
Kort na de tweede wereldoorlog startte mijn grootvader met een lijndienst op Zwitserland. Daarvoor werden Amerikaanse Macks aangeschaft uit de dump van Amerikaanse voertuigen die waren achtergebleven. Later zijn daar nog twee nieuwe Macks bijgekomen. De Macks hebben de tand des tijds niet overleefd. De laatste is begin jaren 70 verkocht. Na de Macks kwamen Mercedes Benz en DAF in verschillende uitvoeringen.
Naast vrachtwagens was het bedrijf ook een touringcarbedrijf met twee bussen en een taxibedrijf.
|
Links: A.B. (Janus) Streng. (1893 – 1955) Grondlegger van transportbedrijf Streng. Foto jaren eind 30. Rechts: F.M.W. (Sientje) Streng-Lommerse, vrouw van A.B.Streng, hier wandelend in de Hoofdstraat ter hoogte van het Raadhuisplein met twee zoons, Bert (1922) en Jan Streng (1920) die midden 50-jaren het bedrijf voortzetten. Foto ca. 1930. |
|
| A.B. Streng, ca. 1935. | F.M.W. Streng - Lommerse, (midden) ca. 1930. |
Stalhouderij
De plaats van het transportbedrijf aan de Sprengenweg heeft een langere historie dan alleen de firma Streng. Zelfs voordat het bedrijf van Bos werd overgenomen door mijn grootvader (A.B.Streng) stond er al een schuur die dienst deed voor vee en voor een bakkerij, maar er stond ook de “postkar op Zutphen”. Volgens H.C.J. te Loo die voor de Apeldoornsche Courant in 1932 een boekje schreef “Oud Apeldoorn in Woord en Beeld”, waren de deuren van deze schuur gemaakt van een van de wijzerborden van de afgebroken kerk aan de Hoofdstraat, ter hoogte van het Raadhuisplein. De schuur werd volgens te Loo afgebroken in 1895 en ‘vervolgens verscheen ter plaatse een moderne stalhouderij’.
|
Te Loo, geboren in 1864 woonde zelf in de bakkerij op de hoek van de Sprengenweg – Loolaan (oorspronkelijk Loolaan 1) en heeft de schuur en stalhouderij dus waarschijnlijk zelf goed gekend. Hij maakte bijgaande tekening van de schuur. |
| Oude schuur voor postkoets aan het begin van de Sprengenweg, bron H.C.J. te Loo, 1932. |
|
Circulaire van rijtoeren en rondritten. Omstreeks 1920. |
Tarieven van rijtoeren aangeboden door stalhouderij A.B. Streng
Nog geruime tijd was de stalhouderij een echte stalhouderij met paarden en koetsen. De aanpak van rijtoeren in en om Apeldoorn werd van Jan Bos overgenomen. Bos werkte nauw samen met een aantal andere stalhouderijen (onder andere Schimmel en Mouw) en zij spraken samen de tarieven af. Er was animo genoeg in die dagen. Apeldoorn was echt een omgeving om tot rust te komen en te genieten van al het schoons dat de natuur te bieden had. De afspraken over de tarieven werden gepubliceerd in de jaarlijkse Erica boekjes waarvan de eerste omstreeks het midden van de 19e eeuw verscheen. In het jaar 1900 worden de tarieven voor het eerst gepubliceerd.
Begrafenis met 4 of 5 koetsen van A.B. Streng op de Vordenseweg bij Warnsveld ter hoogte van Hotel Restaurant het Jachthuis. Foto midden jaren 30.
Koetsen werden in de eerste jaren van het bedrijf vooral ingezet voor rijtoeren en natuurlijk voor trouwerijen en begrafenissen. Toen de touringcars beschikbaar kwamen werden ze al snel ingezet voor de rijtoeren en reisjes. Ze waren comfortabeler en de actieradius werd ook zeer vergroot.
Voor trouwerijen en begrafenissen bleven de koetsen in trek. Al in de dertiger jaren, maar met name na tweede wereldoorlog namen de luxe auto’s de rol bij de trouwerijen over. Voor begrafenissen werden nog lang koetsen in gezet.
Vrij snel echter na de start van het bedrijf in 1918, werden de eerste vrachtwagens aangeschaft.
|
Op deze foto staan 5 vrachtwagens voor de loods aan de Maduralaan. De foto is van omstreeks 1925-1930. De vrachtwagens hebben hier al luchtbanden. Op alle vrachtwagens staat ‘verhuizingen’ en ‘bergplaats voor inboedels’, getuige het feit dat dit de belangrijkste activiteit van het bedrijf was in het begin van zijn bestaan. Vijf vrachtwagens in die tijd betekende toch al een bedrijf van een flinke omvang. Zeker gezien het feit dat zelfs in 1939 van de ca. 8000 wegtransportondernemingen, er nog meer dan de helft slechts beschikte over één voertuig en nog geen 8% had 5 of meer voertuigen. |
|
|
Vijf vrachtauto’s voor de oude loods aan de Maduralaan. De eerste vrachtwagen is een Chevrolet. Foto omstreeks 1925-1930. |
Met name het rechterdeel van de loods noemden we de ‘paardenstal’.
De bomen achter de loods staan op het (oude) kerkhof aan de Loolaan waar later een park met speeltuin en nog later de schouwburg verrees.
Verhuizingen waren voor de oorlog de belangrijkste activiteiten van het bedrijf, maar ook taxi’s en het verhuren van ‘luxe auto’s’ maakten er deel van uit van.
|
|
Voor en achterzijde van een bedrijfsenvelop met activiteiten en logo.
Deze envelop is van ruim voor de oorlog (ik vermoed omstreeks 1930).
Op de envelop staat het pand aan de Maduralaan waar we inboedelopslag hadden. Het is nu weer een woonhuis. Volgens mij was dit een van eerste panden die mijn grootvader kocht voor zijn zaak in verband met opslag voor verhuizingen. De bakker van de Loolaan heeft er een tijd gewoond na de afbraak van zijn bakkerij aan de Loolaan.
Duidelijk is op de envelop de eerste van de vijf vrachtwagens te herkennen die op de foto staat.
Oudste vrachtwagens
Een van de oudste foto’s van een vrachtwagen is genomen voor de ingang van de stalhouderij aan de Sprengenweg.
|
Dit is een van de eerste vrachtwagens van het transportbedrijf. Het is vrijwel zeker een Zwitserse Saurer. De foto dateert van omstreeks 1922. De vrachtwagen heeft massieve rubber banden met spaakwielen. Achter de vrachtwagen staat een aangespannen paard met koets. De overgang van paard naar auto is kenmerkend voor deze foto. De linker persoon die uitdagend staat te kijken als bestuurder van de vrachtwagen, draagt nog een paardrijbroek…. |
|
| Vrachtwagen en paard en wagen voor de stalhouderij van Streng aan de Sprengenweg, omstreeks 1920 - 1925. | |
| De Taxi's | |
|
Mijn grootvader en grootmoeder woonden aanvankelijk boven de stalhouderij. Later is naast de stalhouderij een nieuw woonhuis gebouwd met een garage voor luxe auto’s op de begane grond. Om aan de groei van de administratieve werkzaamheden te kunnen voldoen is de begane grond van de stalhouderij eind vijftiger jaren verbouwd tot kantoor. |
| Woonhuis en stalhouderij op de hoek van Maduralaan en Sprengenweg, begin jaren vijftig. |
Op de foto hierboven (omstreeks 1950) is de stalhouderij nog goed te zien.
De taxi’s zijn waarschijnlijk juist gepoetst en voorzien van brandstof uit de Shell pomp die op de hoek van het gebouw staat.
Nog een foto van een vrachtwagen uit de begintijd - begin twintiger jaren - eveneens met massieve rubber banden en gietstalen spaakwielen. De foto is genomen voor de loods aan de Maduralaan.
Vrachtwagen 'Verhuizingen en Transporten' van A.B. Streng, omstreeks 1920
Net boven de motorkap is nog juist de inboedelopslagloods te zien die achter Loolaan 5 lag en doorliep tot aan de Maduralaan. Of deze loods toen al in bezit was van het bedrijf, of dat het deel uitmaakte van de smederijactiviteiten op Loolaan 5 is onbekend. Loolaan 5 is pas kort na de oorlog in het bezit gekomen van Streng.
Deze vrachtwagen heeft een zeer karakteristieke veerconstructie van de vooras. Vermoedelijk was dit nodig vanwege slechte wegen en vanwege de harde massieve rubber banden. Ook de achterwiel aandrijving geschiedt op een voor nu ongebruikelijke manier, namelijk met behulp van kettingen.
|
|
| Achterwielaandrijving met kettingen. | Karakteristieke en complexe vering van de vooras. |
Op onderstaande foto uit het begin van de vorige eeuw, is duidelijk te zien dat het ontwerp en belettering op de vrachtwagens per vrachtwagen nogal verschillend zijn, totdat na de oorlog een meer definitieve ‘look and feel’ jarenlang het beeld bepaalde.
Op een paar vrachtwagens staat nog het telefoonnummer 161 dat J.G. Bos al bezat voor 1919 (in ieder geval in 1915). Later werd dat 2195, vervolgens eind vijftiger jaren 12195 en in de jaren 80 werd het 212195.
Op sommige vrachtwagens zijn de nummerborden te herkennen. Die kunnen goed dienst doen om de foto’s te dateren. In die tijd had elke provincie zijn eigen registratie. De letter M werd gebruikt in Gelderland, maar helaas is dit archief verloren gegaan.
Maduralaan
Vijf vrachtauto's van A.B. Streng aan de Maduralaan, omstreeks 1925 - 1930.
|
Deze foto is genomen voor de oude loods van ons bedrijf. Die stond aan de Maduralaan, precies tegenover de hoofdingang van de schouwburg. De foto is uit de oorlog. Dat is te zien aan de verduisterde koplampen. De persoon op de foto is mijn vader Bert Streng (1922-1960). |
| Een van de eerste vrachtwagens met trekker en oplegger. Foto omstreeks 1942 - 1944. | |
|
Foto met links dezelfde vrachtwagen als boven, genomen op dezelfde dag , maar nu op de hoek van Sprengenweg en Maduralaan. De vrachtwagen rechts is een Ford V8 uit 1940. De persoon met de hoed is mijn grootvader, A.B. Streng. |
|
Door gebrek aan normale brandstof in de oorlog, hadden beide vrachtwagens op de foto een houtgasgenerator. Bij de vrachtwagen links is dat duidelijk te zien. De grote installatie is net achter de cabine gemonteerd. Met de generator werd houtgas gemaakt door hout tot zo’n 800 graden te verhitten, zonder zuurstof. Daardoor ontleedt het hout in verschillende gassen en blijft er houtskool over. Het gas werd vervolgens gebruikt om in de motor te verbranden. De afvalstoffen waren nogal slecht zodat de generatoren kort na de oorlog, toen gewone brandstof weer beschikbaar kwam, snel weer werden afgevoerd.
Een mooi tijdsdocument met één van deze vrachtwagens (de Ford) is een film van een verhuizing in de oorlog, vermoedelijk in de winter van 1944. In de film zien we een verhuizing van een familie uit Apeldoorn. We zien de verhuizers aan het werk en de inboedel, inclusief een vleugel, in de wagen laden. Jan Streng (met hoed) leidt de verhuizing. Uniek is, dat te zien is hoe de houtgasgenerator werd aangestoken.
De oorspronkelijke film komt van de heer P.M.J. Koning en is nu in het bezit van het Historisch Centrum Overijssel.
Is er iemand die weet, of een vermoeden heeft welke straten te zien zijn in deze film?
Graag een bericht: klik hier
Wanneer deze film niet goed te zien is op uw iPad of iPhone is er een mogelijkheid om de film toch te zien:
http://www.seniorweb.nl/tip/51978/tip-flash-afspelen-op-ipad
Het transportbedrijf was vanwege het zware materieel en de grote afstanden die gereden werden, een uitstekend bedrijf voor Michelin om zijn banden te beproeven. In 1951 werd niet alleen een attest gevraagd over de ervaringen met de banden, maar werd tevens een folder uitgebracht met een aantal interessante foto’s.
Michelin folder 1951
|
|
|
| Onderstaande foto’s komen uit de folder van Michelin. |
|
Mack klaar voor de start. |
|
Lading voor Zwitserland. |
|
|
|
|
Bert Streng, mijn vader, bij het voorwiel van een Mack. De naam Michelin op de band is natuurlijk goed leesbaar. |
'Mannen van de weg' De man geheel links is Willem Van Emous. De persoon in het midden is Bernard Muiderman en rechts staat Vos. Van Emous en van Os woonden naast elkaar aan Maduralaan 5 en 7. In feite een dubbel woonhuis. Toen Van Emous overleed heeft van Os het hele pand betrokken. Dit huis staat direct naast het pand dat op de envelop staat. |
|
Verzegeling door de douane Mijn grootvader (A.B. Streng) met hoed. De man links op die foto is Cor van Os, die eerst als chauffeur op Zwitserland reed, maar door zijn technische kundigheid al snel werd gevraagd garagemonteur te worden. |
De Macks
|
De Macks hebben een belangrijke rol gespeeld in de ontwikkeling van het bedrijf en niet in de laatste plaats als boegbeeld van het bedrijf. Ook door de opvallende kleuren van de wagens en de zeer karakteristieke opbouw werden de Macks van Streng overal herkend. |
|
| Logo firma Streng. |
Mack model B van 1959-1960. Foto omstreeks 1965. |
De Macks hebben de tand des tijds niet overleefd. De laatste is begin jaren 70 verkocht. In het bedrijfslogo werd nog jaren daarna gebruikt gemaakt van een Mack.
We hadden 5 Macks (2 x model NR 9 en 3 x NR 14). Allemaal uit de dump van Amerikaanse voertuigen die waren achtergebleven na de tweede wereldoorlog. Later zijn daar nog twee nieuwe Macks bijgekomen (1959 en 1960, model B)
Naar de laatste cijfers van hun kentekenplaten noemden we de oude Macks de “5”, de “6” en de “51”, “52” en de “53”.
De Macks van het type NR 9 hadden enkele banden op de tandemas, terwijl de NR 14 typen dubbele banden hadden
|
Op de afbeelding hiernaast staat de “6” te glimmen voor de grote garage aan de Maduralaan. De garage lag tegenover de oude loods en lag precies tussen de Maduralaan en de Billitonlaan. De foto is genomen nadat de ‘6’ een grote opknapbeurt had gekregen. |
| Mack model NR 9 voor de grote garage aan de Maduralaan. Foto 1955 - 1960. |
Op onderstaande foto’s is te zien hoe deze Mack eruit zag voor deze opknapbeurt.
|
Mack, de '6', voor-zij aanzicht. Foto begin jaren vijftig. |
De foto's laten ook nog een paar andere zaken zien. Alle wagens hadden in die tijd richtingaanwijzers die als een arm naar buiten zwaaiden en knipperden. De oorsprong van dit ontwerp lag waarschijnlijk in het hand uitsteken van mensen op de bok van een koets of wielrijders. Deze richtingaanwijzers waren natuurlijk zeer kwetsbaar, bij het minste of geringste sloegen ze ergens tegenaan en braken af. Op de foto is aangegeven waar deze richtingaanwijzer is gemonteerd.
Een ander karakteristiek detail is de plaats van de buitenspiegels. Die waren gemonteerd op de bumperstang (zie foto). De bumperstangen dienden als referentie voor de breedte van de wagen. De kwaliteit van het zicht naar achteren is vergeleken met de plaatsing bij de deuren bijzonder slecht.
Wellicht is het enige voordeel dat je een betere dodehoek waarneming hebt omdat je de hele zijkant van de wagen kunt zien.
Op de foto's is ook te zien dat de '6'in de oude uitvoering nog geen slaapzolder had. Op de foto voor de grote garage zijn de patrijspoortramen goed te zien. De houten opbouw van de Mack werd bij deze opknapbeurt vervangen door plaatstaal.
|
Mack, de '6', achter-zij aanzicht. Foto begin jaren vijftig. |
|
De oude Macks uit de oorlog hadden de eerste jaren niet het boegbeeld van de Mack namelijk de Amerikaanse bulldog, hoewel de bulldog al sinds 1933 op de radiator van elke Mack werd gemonteerd. Blijkbaar vond men dat voor legervrachtwagens niet nodig. Pas bij de aanschaf van de nieuwe Mack in 1959 kregen alle Macks een bulldog. |
|
Originele Mack bulldog van opzij gezien en en-face. Dit is de buldog die op de ‘6’ heeft gezeten en gedemonteerd is toen deze vrachtwagen gebruikt werd als opslagwagen en niet meer voor transport werd ingezet. |
|
|
Bert Streng met zijn twee oudste zoons Aad en Hans Streng op het spatbord van een Mack in 1957. |
De karakteristieke opbouw werd met name gekenmerkt door de slaapmogelijkheid boven de cabine. Bij de huidige moderne vrachtwagens die internationaal rijden wordt zo’n top-sleeper vrijwel overal toegepast, maar in het Nederland van net na de oorlog was het een belangrijke innovatie. Door een luik in de cabine kon je de slaapruimte bereiken.
|
Ook de twee nieuwe Macks van het B type kregen de karakteristieke opbouw met de slaapzolder. In navolging van de nummering van de oude Macks noemde we deze ook met de laatste cijfers van de kentekenplaat. In dit geval de “62” en de “66” Op bijgaande foto van eind jaren 60, staat de”66” (vermoedelijk) bij de visafslag in IJmuiden. |
|
|
Een bekendere foto van een Mack is genomen bij Frankfurt midden vijftiger jaren op de betonnen autobaan langs het vliegveld. De Mack is de ‘52’ in de nieuwe uitvoering met slaapcabine. De foto is genomen in de winter, dat is te zien aan de dikke hoezen om de motorkap waardoor de motor beter zijn temperatuur kon houden. Het vliegtuig is een Constellation. |
|
Foto omstreeks 1955. Een foto van de ‘5’ met zijn karakteristieke grote achterwielen. De opbouw van het achterdeel van de voorwagen en van de aanhangwagen is van hout. Pas later werd overal plaatstaal gebruikt. |
|
| Mack model NR 9 met aanhanger en houten opbouw. Foto omstreeks 1948. |
De meeste vrachtwagens hadden vaste chauffeurs, net zoals in de huidige tijd ook vaak het geval is. Ze beschouwden de vrachtwagen als hun thuis voor onderweg en vooral wanneer je dan een vrachtwagen had die qua uitstraling en vermogen tot de verbeelding sprak was men trots om met zo’n wagen te mogen rijden. Zeker als de bestemming internationaal was en de ritten soms een grote mate van avontuur inhielden.
|
Henk Smits (1928 – 2003) was de trotse chauffeur van de Mack, de ‘52’. Hij heeft tientallen jaren voor Streng gewerkt en heeft honderden malen met deze Mack uit 1944 de route naar Zwitserland gereden. Dat deze Mack een onuitwisbare indruk heeft achtergelaten bij hem en zijn familie getuigt de grafsteen op zijn graf op het kerkhof aan de Soerenseweg. Hij was de chauffeur met wie ik omstreeks 1965 mijn eerste rit naar Zwitserland maakte. |
Naar Zwitserland
|
Kort na de oorlog was Duitsland door de geallieerden verdeeld in een Britse, Amerikaanse en Franse zone en was het noodzakelijk om toestemming te hebben om door deze zones te rijden. Op de foto staat de afdruk van een pagina uit het paspoort van Bert (B.A.) Streng uit 1949, waarop de permit is te zien, uitgegeven door de ‘Military Permit Office’ in Den Haag. Deze permit gaf toestemming om door de Amerikaanse en Britse zones te rijden om naar Zwitserland te komen. De toestemming was voor meerdere ritten maar werd afgegeven voor slechts drie maanden. |
| Pagina uit paspoort Bert Streng met permit om door geallieerde zones in Duitsland te rijden. 1949. |
De vaste plaats in Zwitserland waar de meeste transporten naar toe gingen was Bazel. Met de firma Blaufries werd samengewerkt voor vrachten, afhandeling van papierwerk en andere zaken.
|
Op de foto staat de Mack, de ‘51’ in Bazel, vermoedelijk op het Sankt Johann Bahnhof in de stad. Het kantoor van Blaufries was daar vlakbij. De aanhangwagen was vrij klein en had in tegenstelling tot de andere aanhangwagens enkele banden. Banden waren in die tijd nog niet van zo’n hoge kwaliteit en wanneer er op zo’n wagen een band klapte, zat je dus wel in de problemen. De chauffeur bij de vrachtwagen is Melis Welgraaf. |
| Mack met aanhanger op Skt Johann Bahnhof in Bazel, Zwitserland. |
Bordje "Basel" Skt Johann bahnhof
Op het witte bordje aan de muur van het gebouw dat net boven het dak van de Mack te zien is, staat ‘Basel’.
De reizen naar Zwitserland verliepen niet altijd zonder problemen en er moest tijdens de rit het nodige onderhoud worden gedaan en veel zaken in de gaten gehouden worden om te zorgen dat je niet n de problemen kwam.
’s Winters bij vrieskou werden de wagens soms op een helling geparkeerd als men vermoedde dat er de volgende dag wel eens startproblemen zouden kunnen zijn. Het blok dat voor de wielen lag werd dan weggeslagen en de wagen begon vanzelf te rijden en na een kort stukje liet je dan de koppeling opkomen en had je de motor aan de praat.
Ook olie en water moest nauwkeuring in de gaten worden gehouden. Op de foto’s zien we Cor van Os (met krullen) de motor controleren terwijl op de andere foto olie wordt bijgevuld.
|
|
Een vrij precies gedateerde foto is van juli 1949 toen Cor van Os een lekke band had op 40km voor Basel. De band is juist verwisseld. Het is duidelijk een voorband die verwisseld moet worden getuige de dommekracht die gebruikt werd om via de bumper de voorzijde van de wagen op te krikken.
|
Op 40 km voor Basel met een lekke band. Cor van Os, (staand) en collega staan er lachend bij. De klus is geklaard. Juli 1949. |
Mercedes Benz
|
Mercedes Benz, model 911. Foto begin zestiger jaren. |
Eind vijftiger jaren werden de eerste moderne Mercedes Benz vrachtwagens aangeschaft, die hoofdzakelijk ingezet werden voor lijn en bodediensten naar België. De opleggers waren lang en slank en er waren nogal wat hoogteverschillen in de laadvloer. Om zoveel mogelijk lading te kunnen meenemen was de laadvloer erg laag gehouden en dat betekende bijzonder grote wielkasten boven de achterwielen en idem dito boven het draaipunt met de trekker. We noemden de verhoging boven het draaipunt de ‘zwanenhals’. De opleggers hadden grote achterdeuren en twee niet tegenover elkaar liggende zijdeuren. Met zoveel deuren was het gemakkelijk verschillende delen van de lange oplegger te bereiken, want lading moest vaak bij een groot aantal adressen worden afgeleverd, soms meer dan dertig adressen per rit.
De trekker heeft een dubbele cabine. We hadden er ook met enkele cabine. Volgens het kenteken is deze vrachtwagen uit 1959.
De foto is genomen in Zuid Frankrijk. Melis Welgraaf reed een verhuizing van een medewerker van de firma Talens naar Genua. Dat was een prachtige rit, zo zei hij me, niet te druk en hij nam ook zijn vrouw mee, die de foto nam. Zelf zit hij achter het stuur, met zijn arm uit het raam. De tocht ging door Frankrijk langs de Middellandse zeekust via Nice, Monaco langs de kust naar Genua. Bij de grens werden ze opgewacht door de man van Talens die ze naar Genua begeleidde.
Er waren verschillende modellen van Mercedes Benz in gebruik. In de periode van grofweg 1955 tot 1990 heeft Streng vrijwel het gehele gamma van Mercedes vrachtwagens in zijn wagenpark gehad. Op onderstaande foto staan de Mercedes’ opgesteld voor een foto van het wagenpark omstreeks het eind van de jaren 60 van de vorige eeuw.
Direct links staan 8 van het bekende Mercedes model met de korte neus. Mercedes bracht dit model in zeer veel types en heeft gedurende de productietijd (ca. 1959 – 1988) ook nog eens een aantal malen de typenummering aangepast. Dit is in iedere geval de lichte versie van het model en vermoedelijk met type nummering L911 en L1113.
Naast de rij van 8 staan twee afwijkende Mercedes modellen (LP 326 of LP 329). Dat is een model dat vergeleken met de eerste veel minder voorkomt en ook korter is geproduceerd nl. van 1955 – 1964. Meestal werden deze modellen gebruikt voor aparte uitvoeringen zoals een sleepas of een dubbele stuuras.
Beekpark
Wagenpark op het Beekpark omstreeks 1965 - 1968 met op de voorgrond de Mercedes Benz vrachtwagens.
Taxi's aan de Sprengenweg
|
Drie taxi’s opgesteld aan de Sprengenweg, klaar om hun diens te beginnen. Waarschijnlijk een trouwerij of begrafenis. Er stond ook altijd een taxi bij het station. Als kinderen probeerden we daarom elke morgen wanneer we naar school gingen (lopen vanaf de Loolaan naar Gerardus Majella / Willibrordusschool vlakbij het station) met de dienstdoende taxichauffeur mee te rijden. |
| Taxi’s van Streng opgesteld aan het begin van de Sprengenweg, omstreeks 1955 – 1960. |
Het wagenpark
Vanaf het ontstaan van het bedrijf in de twintiger jaren, werden er regelmatig foto’s gemaakt van het gehele wagenpark. Dat werd altijd gedaan op een zaterdag wanneer alle vrachtwagens in Apeldoorn waren. Dat betekende een drukte van belang in de Maduralaan omdat eerst alle wagens gewassen en gepoetst moesten alvorens ze ‘op de foto’ mochten.
Een van de eerste foto’s van na de oorlog is genomen op de J.C. Wilslaan in Apeldoorn ter hoogte van de ingang van park Berg en Bos. Voorop drie Mack (de ‘5’, de ‘51’ en dan de ‘6’) gevolgd door een keur aan vrachtwagens van diverse makelij.
De tweede Mack met aanhanger is dezelfde als die op het Sankt Johann Bahnhof in Zwitserland is gefotografeerd.
Foto genomen op de oude parkeerplaats tegenover ingang van het park Berg en Bos, begin jaren zestig.
Op deze vroege foto van het wagenpark staat ook het voltallige personeel. De vijfde persoon van links is mijn Oom J.P.B. (Jan) Streng, die het bedrijf na het overlijden van mijn vader in 1960 voortzette.
Duidelijk zijn op deze foto de twee bussen te zien. De bus met motorkap is een Ford die nog een benzinemotor had. Hij reed 1 op 2! Drie van de vijf Daf vrachtwagens hebben een andere kleur van de oplegger. Niet meer rood, maar een aluminium kleurige plaat. Dat betekende dat bij opnieuw spuiten alleen de letters er opnieuw opgezet hoefden te worden en niet de hele opbouw weer gedaan hoefde te worden.
| Een interessante wagen staat uiterst rechts op de overzichtsfoto en hiernaast. Dat is een Mercedes bakwagen gebouwd op het onderstel van een bus. Daardoor is er een meer soepele en zachtere vering. Deze wagen werd speciaal voor verhuizingen gebruikt. Tegenwoordig is het heel gebruikelijk dat wagens die voor verhuizingen gebruikt worden een veel soepele vering hebben. Het gewicht speelt bij inboedels namelijk een veel kleinere rol. |
|
| Mercedes bakwagen met aanhanger. Begin jaren 60, chauffeur Bep Bourgonje (later werd dit Wim Willemse) |
Begin jaren zestig werd er naast de lijndienst op Zwitserland ook een regelmatige dienst naar België opgezet. Daarvoor werden met name de Mercedes’ ingezet. Aan de rechterkant staan op de foto zes Mercedes’ trekker en oplegger. In navolging van de Macks met op de kop Nederland-Zwitserland, staan op de kop van deze opleggers de woorden Nederland – België.
| Alle vrachtwagens opgesteld op de nieuw aangelegde snelweg E8. De foto is genomen op de E8 ter hoogte van Ugchelen, vlak bij de Hoenderloseweg. Er stonden nog geen strepen op de weg en ook de vangrails waren nog niet gemonteerd. De foto verscheen paginagroot op de achterzijde van de Apeldoornse Courant ter gelegenheid van de aansluiting van Apeldoorn op de E8 op dinsdag 30 mei 1972.” |
|
|
Beekpark
Foto van het complete wagenpark van Transportbedrijf Streng op het Beekpark, omstreeks 1965.
De foto is genomen op het Beekpark. Vier Macks zijn te zien aan het begin van de opgestelde wagens. Twee nog uit de oorlog en de twee nieuwere uit 1959/60. Daarnaast staan 11 DAF’s en vervolgens 13 Mercedes’ en twee bussen.
De foto is genomen vanaf de ladder van de Magirus ladderwagen van de brandweer. Ik was erbij en herinner me dat de fotograaf niet hoog op de ladder durfde, maar onder voortdurend aanmoedigen van de chauffeurs dat zij geen genoegen namen met een te laag genomen foto, klom de fotograaf bibberend naar de hoogste sport.
Streng eind 20ste en begin 21ste eeuw
In 2002 is het transportbedrijf verkocht aan C. van Heezik. Ook de logistieke activiteiten kwamen in andere handen. Hier werd de basis gelegd voor een nieuw bedrijf: SILS (Streng Integrated Logistic Services). Het nieuwe bedrijf startte in het begin van de jaren negentig haar activiteiten, gestimuleerd door de veranderingen in de behoefte van opdrachtgevers. De klanten wilden zich steeds verder richten op hun eigen "kernactiviteiten" zoals de productie en/of verkoop.
SILS richt zich op integrale logistieke diensten, cargo en douanezaken. Allemaal activiteiten die van oudsher door het transportbedrijf werden gedaan, zij het dat het nu als dienstverlener een andere vorm heeft gekregen.
Sinds 2011 is de naam Streng niet meer verbonden aan SILS.
Tekst en foto's: Aad Streng.