18 April 1945 middag
18 April 1945 middag
Maar ik heb ook nog andere tonelen gezien. Alle N.S.B.-ers of waar men van dacht dat ze met de vijand geheuld hadden, werden opgehaald door de ondergrondse. Alle meiden die met de moffen gelopen hadden werden eerst het hoofd kaal geschoren.
Ze lieten ze dansen, de grond kussen, hardlopen er waren er bij die ze met teer op het kale hoofd gesmeerd hebben. En als er bij waren die niet gauw een bevel opvolgden, schoten ze met pistool of revolver langs hun oren de lucht in.
Drommen mensen hebben naar deze tonelen staan kijken en iedere keer als er weer andere slachtoffers aangevoerd werden (op weg naar het politiebureau) ging er een oorverdovend gejuich op. Dit is de keerzijde van de medaille. Eén N.S.B.-er hadden ze op pantoffels en zonder jas, in hemdsmouwen meegenomen en z’n radio op de rug gebonden.
Later op de dag werden ze naar de kazerne gedreven, in lange rijen twee aan twee. Vrouwen en mannen door elkaar.
Velen waren er bij in een hemd zonder jas en op pantoffels, en ook vrouwen onvoldoende gekleed. Ze moesten de handen op het hoofd of in de nek houden. Dichte hagen van mensen hebben daar een groot deel van de dag naar staan kijken. Eén N.S.B.-er hadden ze de bretels door geknipt waardoor zijn broek afzakte, hij moest de handen op z’n hoofd houden en kon zodoende z’n broek niet ophalen. En daarbij zongen velen uit het volk: o, N.S.Bé jullie die het land verraaien, ze moesten je de nek omdraaien.
Ik vond het een ergerlijke vertoning, ze verdienden het wel, maar het had ook anders gekund.
Cisca komt juist binnen en verteld dat er geen koppen meer kaal geschoren worden. Prins Bernhard moet in Apeldoorn zijn en die wil het niet hebben. Maar goed ook!
Alles kan ik niet meer vertellen, ik heb ook zoo veel gezien, b.v. de Canadezen hadden levensgrote portretten van Hitler en Musolini voor op de tanks en één Canadees zat met een mes over de hals van Hitler te zagen enz. En zoo is de eerste bevrijdingsdag van Apeldoorn verlopen, Apeldoorn staat op z’n kop.