25 December 1944
Maandag 25 December 1944
Kerstmis, Vrede op aard! Het lijkt er niet erg op. Want zelfs vandaag razen de vliegende bommen over ons heen. Ciska en ik zijn vandaag naar de kerk geweest, maar wat was het er koud, want ook daar hebben ze geen brandstof om de kerk te verwarmen en het vriest al enkele dagen flink. De menschen moeten dagelijks de bosschen in om hout te halen, zelfs Zondags, anders kunnen ze het niet voorblijven en één boomstammetje is niet veel, dat is er met deze kou zoo weer doorgejaagd. Vlottes en Gerard gaan er dan ook iedere dag op uit en dan het zagen nog, een geluk is dat ze een trekzaag hebben, dat gaat wat vlugger, hoewel ze er ook dan nog uren werk aan hebben. Je begrijpt niet waar de menschen nog van leven, want er schijnt geen ander werk te zijn als wat de moffen voorschrijven en een ieder probeert zich op zijn manier te drukken. Dus geld komt er niet veel binnen, maar dat schijnt tegenwoordig pas op de laatste plaats te komen, dat heeft men ook niet veel nodig, want als de bonnen uitkomen voor een heel gezin dan ben je nog maar één goede gulden kwijt. Het is dan ook geen wonder dat er door velen honger geleden word. En dan het zware werk van hout hakken en zagen, maakt het er zeker niet beter op.
Vanmiddag zijn we met Dina en Henkie er even uitgelopen en hebben de familie Geerestein eens opgezocht. En nu staan we weer klaar om naar de fam. Vlottes te gaan., we hebben een beetje soep en een paar appelflapjes bij ons en dat word daar broederlijk verdeelt en zoodoende heeft deze \kerstdag toch nog iets feestelijks over zich.