26 Februari 1945
Maandag 26 Februari 1945
Ben weer terug uit Apeldoorn en daar is schraalhans nog steeds keukenmeester.
Het is hier op veel plaatsen, door de aanhoudende sneeuw en regenbuien een flinke modderbeweging, maar wat doe je als je er een flesch melk kunt halen, dan bagger je er door om bij de nogal afgelegen boerderij te komen. Zoo ook vanmiddag, ik ging tot m’n enkels door de modder en tot overmaat van ramp, stapte ik met m’n linkervoet in een gat, waar ik bijna tot m’n knieën in ging, want ook m’n andere voet schoof automatisch mee, daar stond ik, zwemmen of verzuipen. Wat ik toen gezegd heb, zal ik hier maar niet neerschrijven, alleen wat zwijgende bomen, aan de rand van de modderpoel hebben het aangehoord en ze bleven nog staan ook.
Thuisgekomen kon ik me omkleden en heb m’n broek en sokken uitgetrokken, gelukkig dat ik klompen aan had, die hoefde ik alleen maar even onder de pomp te houden.
Ze zeggen dat met ingang van Maart Turkije de oorlog aan Duitschland verklaart, ze doen het al op termijn. Maar misschien zit daar wel een winstpunt voor ons in en hoop doet leven.
Vanmorgen ben ik in Apeldoorn nog naar het Rode Kruis geweest, daar kon je een briefkaart schrijven van 25 woorden naar de bezette gebieden, heb ik ook gedaan en nu maar afwachten of ze het ooit in Eindhoven ontvangen zullen.