Startpagina | LINKS | CONTACT

27 October 1944

Vrijdag 27 Oct. 1944

Ben weer terug in Apeldoorn, kom meestal de weekeinds hier doorbrengen. Maar wat het eten betreft kan ik veel beter in Nijbroek blijven, want Dina en Cisca hebben zelf niet, maar ja, je wilt toch ook wel eens bij je vrouw slapen. Maar tante Anna uit Nijbroek geeft me toch altijd m’n rantsoen vleesch mee en dan nog wel eens een extraatje dus dat is toch ook al weer een meevaller.
Ik ben gistermiddag naar een Dienstkameraad geweest, die ik toevallig hier in Apeldoorn tegen het lijf liep. Overigens is het hier de laatste dagen aardig rustig geweest, zelfs het geschut uit Arnhem een paar dagen niet gehoord, ze zijn misschien teruggeslagen, het zou jammer zijn, want dan komen we er nooit van af.
Het wordt hier steeds minder, het zout is ook op de bon, Dina heeft nog wel een paar bonnen, maar kan nergens geen zout krijgen, lucifer in geen weken gehad, o ik mag niet liegen, Cisca zegt net 2 doosjes gehad, dus dat valt nog weer mee, suiker krijgen ze hier nog 125 gram per persoon in de 14 dagen.
Ik kom hier maar weinig op straat, het is niet te vertrouwen en als ik een eindje om ga, neem ik meestal de binnenwegen. Jo Vlottes was net ook hier. Ik heb 10 cigaretten met hem geruild, daar krijgen ze hier een stukje boter voor, hoe groot of dat stuk zal zijn . . . . afwachten maar.
Maandag ga ik weer naar Nijbroek en blijf daar dan 14 dagen, het is daar erg stil. De menschen hebben daar op het platteland niet zoon kopzorg over het eten als in de steden. De menschen hebben daar in het algemeen nog wel wat kippen en een varken een geit en een stukje land waar groenten en aardappelen op verbouwd worden en de rantsoenen zijn wat royaler als in de stad. Daarbij komt dat de eene boer de andere nog al eens vooruit helpt, ze zijn altijd meer op elkaar aangewezen geweest. En in de stad kunnen de menschen elkaar niet meer helpen, ieder heeft genoeg aan zich zelf en die het wel kunnen zijn gewoonlijk de profiteurs, zwarte handelaren, die er grof geld aan moeten verdienen, wat de gewone man niet kan betalen.
Juist komt buurman Tom binnen voor een praatje, dus eindig ik voor vandaag maar weer.