Bergje op, bergje af
Bergje op, bergje af
's Zondagsmorgens ging het hele stel op de fiets: twee in 't bakkie (waar in de week de verfpotten op geponeerd werden) en des zondags een stuk deken, met twee van de kleinsten; eentje achterop, een op de stang. En dan fietste vader bergje op, bergje af. Naar de Echo-put, Kootwijk, of naar de Loenense waterval. "We slapen even", zei hij, als ze op de plaats van bestemming aan kwamen, of jullie houden de bek dicht. Dan trok hij de stroohoed over z'n ogen en de kinderen gingen dan wat verderop spelen. Want wee hen, als ze lawaai maakten. Ze zochten dan naar rupsen en vlinders en in 't voorjaar naar meikevers en vooral naar lieveheersbeestjes. Wat zongen de kinderen als ze er weer één hadden:
Lief, lief heerbeestje,
ga naar de hemel,
haal een stukje brood,
anders gaat je vader en je moeder dood.
Onsaamhangende liedjes vaak.
Vader zong ook vaak het liedje van de Eerste Wereldoorlog:
Postema z'n vrouw is dood,
ze is gestikt in het oorlogsbrood,
zie de mensen daar 's lopen,
ze gaan regeringspiepers kopen,
allemaal vuil en verrot,
je hoeft ze niet te slikken want ze glijen door je strot.
Als pappe z'n dutje had gedaan, kwam de proviand voor de dag. Wat pinda's, snoepjes, koekjes en dan maar smullen jongens. Ze hadden het iets beter dan de doorsnee arbeiders, omdat de vader 's avonds er wat bijverdiende met muziekinstumenten repareren. Al was er toch ook wel vaak "de hond in de pot". Als er weer wat geld was, dan was het weer feest. Vader had altijd z'n botanische trommel en z'n vlindernetje mee. Thuis hing een eigen gemaakte vitrine met allerlei opgezette vlinders. Voor de Tweede Wereldoorlog waren ze er in allerlei soorten. In de tuin hing een kastje met vliegengaas ervoor en daar hingen de poppen van de rupsen tegen het plafond tot de tijd dat er prachtige vlinders uitkwamen. De liefde voor de natuur werd ons met de paplepel ingegoten. Ook het wrede daar in. De kinderen zagen dat de vader de vlinders bedwelmde met benzine enz. en nadat ze dan dood waren werden opgezet. Hij kon uren lang de natuur observeren, het doen en laten van torren, mieren, bijen, vlinders, vogels, enz.