Werkster 1934
Werkster 1934
Crisistijd, armoede, werkeloosheid, geruchten van oorlog. Hitler kwam aan de macht. Alle drie broers en m'n vader waren werkeloos. De meisjes verdienden het zout in de pap niet, maar er werd toch nog een gedeelte afgetrokken van m'n vaders uitkering. De jongens kregen niets. Ze zaten te kaarten om lucifers en liepen moeder in de weg, aten als wolven en liepen vaak alleen met een "frontje" en zonder overhemd. Eén was violist bij onze dansclub, en verdiende dan eens een guldentje. Ik ben uit werken gegaan als werkster omdat het beter betaalde: een kwartje per uur. Maar lastig als die wijven waren. Je moest altijd langer blijven om het werk af te maken. Eéntje was er bij die zei: "Kijk eens in de krant Dina, ik lees daar net dat er een meisje zich aanbiedt voor 15 cent per uur." "Nu neem die dan," zei ik kwaad." "Nee dat is de bedoeling niet", zei ze. Maar ik moest het toch even weten dat ze me zo goed betaalde. Ik ruik die petroleumstellen nog in die keuken; bah!!
Er was er één die wel aardig was, maar nooit geld had. Een grote villa in de Prins Mauritslaan. Alles was er wit, de grote gangen, de lange w.c, de vloeren en de trappen. De slaapkamers ook en dan moest je in één morgen het hele huis door, om vijf uur 's zaterdags. Maar je moest ook niet zien hoe, toch bokste ik het voor elkaar. Er waren vijf grote kinderen. Ze aten appelmoes op brood en geen vlees bij het middageten. Ik ben er nooit achter gekomen of ze het uit principe niet aten of om dat het te duur was. Ik moest altijd op m'n geld wachten f 1,25 voor een morgen van vijf uur, maar toen ik er weg ging had ze f 13,- schuld bij me. Dat moest ik bij stukjes en beetjes halen.